شقامدارلغتنامه دهخداشقامدار. [ ش َ م َ ] (ص مرکب ) گستاخ و بیحیا. || بدکار و بدعمل و شریر. (ناظم الاطباء).- گروه شقامدار ؛ مردمان بدکار و بدکردار. (ناظم الاطباء).