شفوده
لغتنامه دهخدا
شفوده . [ ش ُ دَ / دِ ](اِ) هفته ، یعنی از شنبه تا آدینه . (ناظم الاطباء) (از برهان ). به معنی هفته است . (آنندراج ) (انجمن آرا)(از فرهنگ اوبهی ) (از فرهنگ جهانگیری ) :
بود در دو حرز رهی وصف خلقت
به ماه و به سال و به روز و شفوده .
و رجوع به هفته شود.
بود در دو حرز رهی وصف خلقت
به ماه و به سال و به روز و شفوده .
حکیم علی فرقدی (از آنندراج ).
و رجوع به هفته شود.