شفتیدن
لغتنامه دهخدا
شفتیدن . [ ش ِ / ش َ دَ ] (مص ) چکیدن . || چکانیدن و چکیدن فرمودن . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از برهان ). || دویدن . || پوییدن . || خاریدن و خراشیدن . (ناظم الاطباء). خارانیدن . (آنندراج ) (برهان ). || ریش کردن و زخم کردن . (ناظم الاطباء). جراحت کردن . (آنندراج ) (برهان ). و رجوع به شفتن شود.