شطالنیللغتنامه دهخداشطالنیل . [ ش َطْ طُل ْ نی ] (اِخ ) جایی که ویرانه ٔ شهر نیپور مرکز روحانیت سومریان در آنجا بوده است . رجوع به فرهنگ ایران باستان ج 1 ص 118 شود.