شرواط

شرواط. [ ش ِرْ ] (ع ص ) مرد دراز. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). دراز. (مهذب الاسماء). مرد دراز ظریف گوشت . (از اقرب الموارد). || شتر دراز. (مذکر و مؤنث در وی یکسان است ). گویند: جمل شرواط و ناقة شرواط. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). شتر دراز شتاب و ظریف . (از اقرب الموارد). || شتاب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). سریع. (از اقرب الموارد).