شجیرةلغتنامه دهخداشجیرة. [ ش َ رَ ] (ع ص ) مؤنث شجیر. جای پردرخت . (از اقرب الموارد): ارض شجیرة؛زمین درختناک . (منتهی الارب ). و رجوع به شجیر شود.