شبانروزی

شبانروزی . [ ش َ ] (ص نسبی ) شبانه روزی . دائم . همیشگی . و رجوع به شبانروز شود :
ابر نوروزی و باران شبانروزی
نه عجب باشد اگر سبزه دمد ز آهن .

فرخی .

وزبند شبانروزی بیرون نکندشان
تا خون برود از تنشان پاک به یک بار.

منوچهری .

یمین تو به سخاوت چو ابر نوروز است
چنانکه باشد باران او شبانروزی .

سوزنی .

بخسبد شبانروزی از بیخودی
که خواب است بنیاد نابخردی .

نظامی .

ندانم نوحه ٔ قمری به طرف جویباران چیست
مگر او نیز همچون من غمی دارد شبانروزی .

حافظ.