شأشاءةلغتنامه دهخداشأشاءة. [ ش َءْ ش َءَ ] (ع مص ) قبول نکردن خرمابن ماده گشن را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). || لغتی است در شأشاء. (از اقرب الموارد). رجوع به شأشاء شود.
