شاه فلک

شاه فلک . [ هَِ ف َ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب است :
ز شاه فلک تیغو مه مرکب او
زحل خود و مریخ خفتان نماید.

خاقانی .

خور خواهد شاهد و شاه فلک محروروار
آن همه کافور کز هندوستان افشانده اند.

خاقانی .