شاه ترکان
لغتنامه دهخدا
شاه ترکان . [ هَِ ت ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سلطان و فرمانروای قوم ترک . || (اِخ ) اختصاصاً افراسیاب تورانی . (از غیاث اللغات ) (از آنندراج ) :
شاه ترکان سخن مدعیان می شنود
شرمی از واقعه ٔ خون سیاووشش باد.
شاه ترکان سخن مدعیان می شنود
شرمی از واقعه ٔ خون سیاووشش باد.
حافظ.