شاه بابا اصفهانی
لغتنامه دهخدا
شاه بابا اصفهانی . [ اِ ف َ ] (اِخ ) معروف به حالی اصفهانی . شاعر و خطاط نیمه ٔ دوم قرن دهم . هشت سال نزدمیرعلی هروی خطاط شاگردی کرد و بسفر عراق و خراسان رفت و در سال 1022 یا 996 هَ . ق . در بغداد یا تبریزدرگذشت . دیوان شعر دارد. (از الذریعة ج 9 ص 227).
