شاذ کونیلغتنامه دهخداشاذ کونی . [ ذَ ] (اِخ ) سلیمان بن داود الشاذکونی . حامدبن محمودبن عیسی ابومحمد الثقفی از وی روایت کرده است . (اخبار اصفهان ج 1 ص 293). و رجوع به شادکونی ابوایوب سلیمان بن داودبن بشربن زیاد البصری شود.
