سیم سرین
لغتنامه دهخدا
سیم سرین . [ س ُ ] (ص مرکب ) که سرین او سپید و نقره رنگ باشد :
در مجلس تومطرب و در بزم تو ساقی
سرو سمن اندام و بت سیم سرین باد.
رجوع به سرین شود.
در مجلس تومطرب و در بزم تو ساقی
سرو سمن اندام و بت سیم سرین باد.
امیرمعزی (از آنندراج ).
رجوع به سرین شود.