سیاه خانه ٔ وحشت
لغتنامه دهخدا
سیاه خانه ٔ وحشت . [ ن َ / ن ِ ی ِ وَ ش َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دنیا. روزگار :
در دم سپید مهره ٔ وحدت بگوش دل
خیز از سیاه خانه ٔ وحشت بپای جان .
|| کنایه از لحد و گور و قبر. (آنندراج )(برهان ) (ناظم الاطباء).
در دم سپید مهره ٔ وحدت بگوش دل
خیز از سیاه خانه ٔ وحشت بپای جان .
خاقانی .
|| کنایه از لحد و گور و قبر. (آنندراج )(برهان ) (ناظم الاطباء).