سپیدرویی
لغتنامه دهخدا
سپیدرویی . [ س َ / س ِ ] (حامص مرکب ) سعادت و نیکبختی :
سپیدرویی ملک از سیاه رایت اوست
سیاه رایت او پشت صدهزار عنان .
رجوع به سپیدرو و سپیدروی شود.
سپیدرویی ملک از سیاه رایت اوست
سیاه رایت او پشت صدهزار عنان .
فرخی .
رجوع به سپیدرو و سپیدروی شود.