سپهرسایلغتنامه دهخداسپهرسای . [ س ِ پ ِ ] (نف مرکب ) ساینده ٔ سپهر. بلند مرتبه . عظیم الشأن : شاه سپهر قدر و خداوند تیغ و تاج تیغش سپهر پیما تاجش سپهرسای .سوزنی .