سپهرآیین
لغتنامه دهخدا
سپهرآیین . [ س ِ پ ِ ] (ص مرکب ) آنکه صفت و آیین او چون سپهر بود. بلندطبع :
خسرو جلال الدین سزد دارای شروان این سزد
برجش سپهرآیین سزد دوران نو پرداخته .
خسرو جلال الدین سزد دارای شروان این سزد
برجش سپهرآیین سزد دوران نو پرداخته .
خاقانی .