سپهرآستان
لغتنامه دهخدا
سپهرآستان . [ س ِ پ ِ ] (ص مرکب ) از القاب پادشاهان بزرگ است یعنی پادشاهی که آستان وی مانند سپهر است . (ناظم الاطباء). کنایه از ملوک . (آنندراج ) :
خدایگان سپهرآستان نکو داند
که در جهان سخن بنده بی نظر افتاد.
لافند مادران گهر در مزاج صلح
کاین صلح ما ز میر سپهرآستان ماست .
خدایگان سپهرآستان نکو داند
که در جهان سخن بنده بی نظر افتاد.
خاقانی .
لافند مادران گهر در مزاج صلح
کاین صلح ما ز میر سپهرآستان ماست .
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 80).