سنگ پراکنده
لغتنامه دهخدا
سنگ پراکنده . [ س َ گ ِ پ َ ک َ دَ / دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سنگ باران . سنگ که بربدن کسی می زدند و او را بردار می کردند :
آه و دردا که اکنون قرمطیان شاد شوند
ایمنی یابند از سنگ پراکنده و دار.
آه و دردا که اکنون قرمطیان شاد شوند
ایمنی یابند از سنگ پراکنده و دار.
فرخی .