سغرنهلغتنامه دهخداسغرنه . [ س ُ غ َ ن َ / ن ِ / س َغ ُ ن َ / ن ِ ] (اِ) سغر است که خارپشت بزرگ تیر انداز باشد. (برهان ) (آنندراج ). رجوع به سغر و اسغر و سغرنه شود. (برهان قاطع چ معین ). و سکر و سکرنه شود.
