سرگین کش
لغتنامه دهخدا
سرگین کش . [ س ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) زبال . (ربنجنی ). زباله کش :
سهل کاری است امیرالشعرایی بودن
لیکن از میره ٔ باسهل نه سرگین کش میر.
|| (اِ مرکب ) جُعَل . گوگال .
سهل کاری است امیرالشعرایی بودن
لیکن از میره ٔ باسهل نه سرگین کش میر.
سوزنی .
|| (اِ مرکب ) جُعَل . گوگال .