سرکفته
لغتنامه دهخدا
سرکفته . [ س َ ک َ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) سرشکافته :
حکیم نوزده را علتی پدید آید
که راحت از کل سرکفته ٔ کلان بیند.
تا بادساریش بسر آید ادب نمای
زآن سرخ بادسار چو سرکفته بادرنگ .
حکیم نوزده را علتی پدید آید
که راحت از کل سرکفته ٔ کلان بیند.
سوزنی .
تا بادساریش بسر آید ادب نمای
زآن سرخ بادسار چو سرکفته بادرنگ .
سوزنی .