سرفوج
لغتنامه دهخدا
سرفوج . [ س َ ف َ / فُو ] (اِ مرکب ) مهتر و رئیس . (آنندراج ). رئیس فوج . فرمانده فوج :
این ناخلف بد این همه نامردی و لجاج
گشته بهادر و شده سرفوج و نامدار.
این ناخلف بد این همه نامردی و لجاج
گشته بهادر و شده سرفوج و نامدار.
ارادتخان واضح (از آنندراج ).