سرعشر

سرعشر. [ س َ ع َ ] (اِ مرکب ) علامت و نشانی که در حاشیه ٔ قرآن مجید برای هر ده آیه گذارند. (ناظم الاطباء). نقش و نشانی است که در حاشیه ٔ قرآن بجهت هر ده آیت کنند. (آنندراج ) (برهان ). دایره ٔ خورد که از مطلا بر سر ده آیه نویسند. (رشیدی ) :
سرعشر این کتاب مبین است آفتاب
زنهار برمدار نظر از کتاب صبح .

صائب (از آنندراج ).

|| ده آیت که بوقت بسم اﷲ به اطفال نوشته تبرکاً سبق دهند. (غیاث ):
دل من پیر تعلیم است و من طفل زبان دانش
دم تسلیم سرعشر و سر زانو دبستانش .

خاقانی .