سرشیبلغتنامه دهخداسرشیب . [ س َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) سرنگون . (غیاث ) (آنندراج ). || مخفف سراشیب : ترا نفس رعنا چو سرکش ستوردوان میبرد تا به سرشیب گور.سعدی .