سرشکنلغتنامه دهخداسرشکن . [ س َ ش ِ ک َ ] (نف مرکب ) سرشکننده . آنکه سر کسان را بشکند. || (اِمص مرکب ) تقسیم وجه یا جنسی میان گروهی . || دریافت وجه یا جنسی از اهل محلی . (فرهنگ فارسی معین ).
