سحنون

سحنون . [ س َ ] (اِخ ) عبدالرحمان بن عبدالحکیم بن عمران الاوسی الدکالی مالکی مقری نحوی مکنی به ابوالقاسم و ملقب به صدرالدین . از او علی بن مختار حدیث شنیده است . او امامی عارف به مذهب بود و در شوال سال 695 هَ. ق . به اسکندریه بسن متجاوز از هشتاد سال در گذشته است . (حسن المحاضرة فی تاریخ مصر و قاهره ص 233).