سحرگهی

سحرگهی . [ س َ ح َ گ َ ] (ص نسبی ) منسوب به سحرگه . که بوقت سحر باشد. که بهنگام سحر بود :
شاید اگر نظر کنی ای که ز دردم آگهی
ور نکنی اثر کند درد دل سحرگهی .

سعدی (بدایع).

رجوع به سحر شود.