ستم ظریف

ستم ظریف . [ س ِ ت َ ظَ ] (ص مرکب ) کسی که در پرده ٔ ظرافت ستم کند و این فعل را ظریفی گویند.(آنندراج ). کسی که ستم او ظریفانه بود :
حسن است ستم ظریف یاری
عشق است دلی نکرده کاری .

درویش واله هروی (از آنندراج ).