سایه و نورلغتنامه دهخداسایه و نور. [ ی َ / ی ِ وُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) کنایه از سایه ٔ درخت است چه سایه و آفتاب هر دو دارد. || کنایه از شب و روز هم هست . (برهان ) (آنندراج ). || سیاه و سفید. (انجمن آرا).