ساهر

ساهر. [ هَِ ] (ع ص ) بیدار. مقابل نائم . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) :
هر که شب ساهر شود پژمرده گردد بامداد
وین گل پژمرده چون ساهر شود زاهر شود.

منوچهری .

چون چشم ِ بخت و دولت بیدارت
نبود ستاره ٔ سحری ساهر.

سوزنی .

|| لیل ساهر؛ شب ِ بیداری . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).