ز بن دندان

ز بن دندان . [ زِ ب ُ ن ِ دَ ] (ق مرکب ) از ته دل . از صمیم قلب :
دندانه ٔ هر قصری پندی دهدت نونو
پند سر دندانه بشنو ز بن دندان .

خاقانی .

رجوع به از بن دندان ، از بن سی و دو، و از بن سی و دو دندان شود.