زیان خاستن
لغتنامه دهخدا
زیان خاستن . [ ت َ ] (مص مرکب ) زیان آمدن . گزند و ضرر رسیدن :
گر برنگ جامه عیبت کرد جاهل باک نیست
تابش مه را ز بانگ سگ کجا خیزد زیان .
رجوع به زیان و دیگر ترکیب های آن شود.
گر برنگ جامه عیبت کرد جاهل باک نیست
تابش مه را ز بانگ سگ کجا خیزد زیان .
خاقانی .
رجوع به زیان و دیگر ترکیب های آن شود.