زودگوارندهلغتنامه دهخدازودگوارنده . [ گ ُ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) سریعالانهضام . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : و گوشت مرغ زودگوارنده تر از گوشت چهارپایان باشد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
