زهراء

زهراء. [ زَ ] (اِخ ) شهری است به مغرب . (منتهی الارب ) (آنندراج ). شهری در اندلس که عبدالرحمن سوم و جانشینان وی آنرا بنا کردند و آن در انقلاب بربر (1010 م .) خراب شد. (فرهنگ فارسی معین ). سرایه ای است از عجائب ابنیه ٔ دنیا، آن را ابوالمظفر عبدالرحمن بن عبداﷲ، ملقب به ناصر یکی از ملوک اموی اندلس پی افکند، نزدیکی قرطبه (در اول سال 325 هَ . ق .) و میان آن و قرطبه چهار میل و دو ثلث میل است . طول زهراء از شرق به غرب دوازده هزار و هفتصد ذراع ... و عدد ستونهای آن چهار هزار و سیصد و دروازه های آن بیش از بیست و پنج است و ناصر جبایت بلاد را سه بخش می کرد ثلثی جنید را و ثلثی ذخیره را و ثلثی عمارت زهراء را و جبایت اندلس در این وقت 5480000 دینار بود بعلاوه ٔ 765000 دینار که از سوق و... عاید می شد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). محلی است در اسپانیا در جوار قرطبه که به دستور عبدالرحمن سوم بنام محبوبه ٔ وی بسال 936 م . بنا شد . (یادداشت ایضاً) : و کرسیهما [ ای عبدالرحمن الناصربن محمدبن عبداﷲ و ابنه ، الحکم المستنصر ] الزهراء. (نفح الطیب ج 1 ص 140). رجوع به معجم البلدان و الحلل السندسیه و عیون الانباء و تمدن اسلام جرجی زیدان ج 5 ص 96 شود.