زنچهلغتنامه دهخدازنچه . [ زَ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) روسپی . (ناظم الاطباء). بمعنی زنچک است که زن فاحشه و قحبه باشد. (آنندراج ). رجوع به ماده ٔ قبل شود.