زمزیملغتنامه دهخدازمزیم . [ زِ ] (ع اِ) جماعت شتران شش ساله . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جماعت شتران که در آن شتران کوچک نباشد. ج ، زَمازِم . (از اقرب الموارد).