زلنبور

زلنبور. [ زَ لَم بو ] (اِخ ) یکی از اولاد پنجگانه ٔ ابلیس است که بدانها تفسیر کرده اند قوله تعالی را «اءَفتتخذونه و ذریته اءَولیاء» (قرآن 50/18)، و کارش آن است که میان شوی و زن فساد انداخته ، تفریق کند و عیوب زن را برای شوی ظاهر نماید و مطلع گرداند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).