زعفران آلوده
لغتنامه دهخدا
زعفران آلوده . [ زَ ف َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) وضر. (منتهی الارب ). طلائی رنگ . زردرنگ . آغشته به زعفران . زعفرانی :
پدید آمد هلال از جانب کوه
بسان زعفران آلوده محجن .
پدید آمد هلال از جانب کوه
بسان زعفران آلوده محجن .
منوچهری (دیوان چ 2 دبیرسیاقی ص 64).