زطیة
لغتنامه دهخدا
زطیة. [ زُطْ طی ی َ ] (ع اِ) چلیپایا چیزی بر شکل چلیپا منسوب به زُطّ. (منتهی الارب ) (آنندراج ). چلیپا و قطعه ٔ مثلثی از طلا و یا نقره که گروه زط بر کمربند خود نصب می کنند. (ناظم الاطباء).
- ثیاب الزطیة ؛ منسوب به طائفه زط. (از اقرب الموارد).
- ثیاب الزطیة ؛ منسوب به طائفه زط. (از اقرب الموارد).