زبیدی

زبیدی . [ زُ ب َ ](اِخ ) محمدبن ولیدبن عامر زبیدی قاضی ، مکنی به ابوالهذیل ، از مردم حمص . وی منسوب به زبید (بطنی از مذحج ) و صاحب محمدبن شهاب زهری است . احمدبن عوف گوید: وی از ثقات مسلمین است . بسال 148 هَ . ق . در 70سالگی درگذشت . (از تاج العروس ). سمعانی آرد: محمدبن الولیدبن عامر مکنی به ابوالهذیل از اهل حمص و قبیله ٔ زبید حجاز است . از زهری روایت دارد و عبداﷲبن سالم و همه اهل حدیث شهر حمص از او روایت دارند. وی از فقهاء اسلام و حُفّاظ درست سخن است . 10 سال با زهری در رصافه اقامت کرد و از بیشتر دانش های او بهره ور گردید. زبیدی از طبقه ٔ نخستین اصحاب و شاگردان زهری است . وفات اوبسال 146 یا 147 اتفاق افتاد. (از انساب سمعانی ).