زبیبی

زبیبی . [ زَ ] (اِخ ) علی بن عمر سمرقندی . از زبیبیون و محدث است . (منتهی الارب ). علی بن عمر سمرقندی ، از مستغفری روایت دارد. (از تاج العروس ). سمعانی آرد: علی بن عمر زبیبی مکنی به ابوالحسن ، از مردم سمرقند است و حدیث بسیار از مشایخ خراسان و بخارا و مشایخ سمرقند گرد آورد و نوشت در حدود سال 400هَ . ق . بصری در مضافات آرد: جوانی از مردم سمرقند است که کتابت حدیث میکند و او را علی بن عمر الزبیبی گویند. (از انساب سمعانی ).