زبان کودک
لغتنامه دهخدا
زبان کودک . [ زَ ن ِ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سخنی که با کودکان گفته میشودو برای آنان قابل فهم است . زبان کودکی :
چونکه با کودک سر و کارم فتاد
پس زبان کودکان باید گشاد.
رجوع به زبان اطفال شود.
چونکه با کودک سر و کارم فتاد
پس زبان کودکان باید گشاد.
مولوی .
رجوع به زبان اطفال شود.