زبان سپید کردن
لغتنامه دهخدا
زبان سپید کردن . [زَ س َ / س ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از اظهار عجز وفروتنی کردن . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) :
درکف اوصاف او لابه و زاری
نطق چو دندان سپید کرد زبان را.
درکف اوصاف او لابه و زاری
نطق چو دندان سپید کرد زبان را.
شرف شفروه (از آنندراج ).