زبان آتشین
لغتنامه دهخدا
زبان آتشین . [ زَ ن ِ ت َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از زبان گرم . (آنندراج ) :
در کشاکش از زبان آتشین بودم چو شمع
تا نپیوستم بخاموشی نیاسودم چو شمع.
در کشاکش از زبان آتشین بودم چو شمع
تا نپیوستم بخاموشی نیاسودم چو شمع.
صائب .