رکاکةلغتنامه دهخدارکاکة. [ رَ ک َ ] (ع ص ) رُکاکَة. (منتهی الارب ) (آنندراج ). زن ناکس و سست رای و بی غیرت . (ناظم الاطباء). رجوع به رُکاکَة در معنی اسمی شود.