روح بخاری
لغتنامه دهخدا
روح بخاری . [ ح ِ ب ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) جان . در اصطلاح طبیبان قدیم به روح اطلاق میشد که قوه ٔ زندگی و حس و حرکت را میپذیرد. رجوع به روح (در اصطلاح طب قدیم ) و رسائل صدرا ص 255 و اسفار ج 1 ص 122 و فرهنگ علوم عقلی تألیف دکتر سجادی شود.
