رواغةلغتنامه دهخدارواغة. [ رِ غ َ ] (ع اِ) کُشتی گاه و گویند: هذه رواغتهم ؛ ای مُصْطَرَعهم . (منتهی الارب ). مُصْطَرَع . جایگاه کُشتی . (از اقرب الموارد). ریاغة. (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به ریاغة شود.
