ره ساختن
لغتنامه دهخدا
ره ساختن . [ رَه ْ ت َ ] (مص مرکب ) راه ساختن .رجوع به راه ساختن و راه سازی شود. || ظاهراً کنایه از ره پیمودن و طی طریق کردن :
ز یک روزه ، دوروزه ره ساختن
به ْ ازاسب کشتن ز بس تاختن .
ز یک روزه ، دوروزه ره ساختن
به ْ ازاسب کشتن ز بس تاختن .
اسدی .