رنگ سوختن

رنگ سوختن . [ رَ ت َ ] (مص مرکب ) رنگ بردن . (آنندراج ). رجوع به رنگ بردن شود :
با تف سینه ساختم طره ٔ ناله آتشین
رنگ ترانه با رخ بانگ هزار سوختم .

طالب آملی (از آنندراج ).